o Καλόηρος

Από τα μοναδικά σε εθνογραφική αξία έθιμα που σώζονται στις μέρες μας είναι
ο Θρακιώτικος καλόγερος. Έθιμο ευετηριακό, ευγονικό, με σαφή διονυσιακά
στοιχεία και απαρχές προθεϊκες συνεχίζεται να γίνεται και σήμερα στη Μελίκη Ημαθίας
από τους Θρακιώτες κατοίκους του χωριού που από το 1920 περίπου κατοικούν εδώ
φερμένοι από το Κωστή της ανατολικής Θράκης, «το Πανιερώτατο κέντρο του αναστεναρισμού»
της Στράντζας…..

Στη διάρκεια της τελετής προσφωνούνται διάφορα ευτράπελα….
Σε ύφος καθαρά… δεητικό φωνάζει όσο δυνατά μπορεί…
-«Να γίνουν τα καρύδια από το καλαμπόκι σα τη βασιλιά τ’αρχίδια»
-«Να γίνουν τα καρπούζια σα τα βυζιά της βασίλισσας»
-«Να γίνουν τα καλαμπόκια χοντρά σα τη βασιλιά το βιλί»
-«Να γίνουν τα παντζάρια γλυκά σα τ’ς βασίλισσας το μουνί»
Και ο λαός απαντά «Αμήν»

Καθώς επίσης σε τραγουδιστό ρυθμό θα πουν και τους στοίχους της ημέρας…


Μια κοιλιά χτυπάει την άλλη
Και χαρά κάνουν μεγάλη
Ένας γέρος μες στ’αλώνι
Με την πούτσα του μαλώνει.
Πέρασε και μια μαμή
Κάθεται και την γαμεί.
Στάσου μωρ’ευλογιμένη
Τώρα που είναι σηκωμένη.
Δω την έχει κει την έχει
Στο κρεβάτι την κατέχει……

Δώσε μας παπά κουλί
Να σου δώκουμε μουνί.